What’s visual about Visual Rhetoric ? Paul Messaris

Hawkee and Messaris (2009) Review Essay: What’s Visual about “Visual Rhetoric”?Quartely Journal of Speech, 95:2, 210-223
Visual Education

Visual Inquiry blog at Anneberg

Freedberg and Galese, Motion, Emotion and Empathy in Esthetic experience Trends in cognitive science 11 (2007) 197-203

οι μελετητες τηςρητορικής επεκτειναν την εστιαση και σε αλλα μεσα και πλαισια φια να κατααβουν πως λειτουργούν πιο εμμεσοι ή καλυμένοι μορφές πειθούς

καθε επικοινωνια ειναι ρητορική στο βαθμό που είναι ενας τροπος κατασκευής της κοινωνικής πραγματικότητας . Fleckenstein 2007 cited by Messaris)

το ενδιαφερον της ρητορικής για τα οπτικά μεσα μπορεί να αναχεθι στο 1925.

-ωφελησε η οπτική επικοινωνια την ρητορική;  εκτος απο την σχεδον αξιοματική θεση οτι επωφελουμαστε από τις την ανταλλαγή μεθοδολογιων και θεωρητικών προοπτικών που προοερχονται απο διαφορετικές επιστημες , οι ρητορικές σπουδες εχουν ισχυρότερες ιστορικές βασεις.

-αρνητικές συνεπειες; εξαρταται αποό τους στοχους. αν ο στοχος ειναι να αποδειξει οτι η ρητορική αναλυση μπορεί να εφαρμοστεί το ιδιο παραγωγικά στις εικόνες οσο και στις λέξεις τοτε ναι. αν ομως στοχος της οπτικής ρητορικής ειναι να καταλειξει σε θεωρητικά συμπερασματα σχετικά με την δυναμη των εικόνων- αν πρεπει να μας πει το ξεχωριστό που έχουν οι εικόνες  σε σχεση με τις λεξεις ή αλλα μεσα επικοινωνίας τοτε ο βαθμός που επιτευχθηκε ειναι ανισος.   ισως γιατί οι συγγραφεις του συγκεκριμενου reader αντιδρουν στην λεκτική(γλωσσικη) προκαταληψη στον τομεα της επικονωνιας για τη ρητορική , ασχολουνται περισσοτερο με ειδικές εικόνες παρα΄με γενικες ιδιότητες των εικόνων ως μεσα πειστικής επικοινωνίας.   ετσι δεν ξερουμε ακριβώς ποσο διαφορετική είναι η οπική πειθώ από τη λεκτική.

το πλαισιο επηρεαζει το νοημα των εικόνων

στην περιπτωση του κεφαλαιου του olson μεσα απο μια εξονυχιστική ερευνα για το πλαισιο επικοινωνιας δυο σκιτσων εδειξε ποσο βαθια το πλαισιο επηρεάζει τη σημασια ενος μηνύματος. ομως δεν μας λεει κατι γενικό για τις εικόνες. ωστοσο ευρήματα από τα αρθρα εχουν παραγωγικές συνέπιες για 3 βασικές ερωτήσεις που καθε θεωρία οπτικής ρητορικής πρεπει να ασχοληθει.

–χρειάζονται τα οπτικά επιχειρήματα κείμενο;

–ειναι οι εικόνες πιο συναισθηματικές από τις λέξεις (και οι λεξεις πιο πληροφοριακές από τις εικόνες;

–οι φωτογραφίες παρέχουν μια εχεγγυα αποδειξη περισσότερο από οτι οι λέξεις ή αλλα είδη εικόνων;

ρωτώντας αυτές τις ερωτήσεις δεν ψαχνουμε καποια βασική ιδιότητα των εκόνων αλλά πως οι δημιουργοί και οι θεατές βγαζουν νόημα από αυτές. μια εμπειρική απαντηση και επισης οι απαντησεις αλλάζουν καθώς η οπτικη ρητορικη ειναι κινουμενος στοχος και οι κινησεις της γινονται γρηγορες  εξαιτίας τις αλλαγές στα ψηφιακά μέσα.

α) χρειάζονται τα οπτικά επιχειρήματα κείμενο;

υπάρχουν ειδη σημασίων που οι εικόνες δεν μπορόυν να μεταφέρουν από μονες τους;

ο worth θεωρητικός της οπτικής επικοινωνίας είπε οτι οι εικόνες δεν μπορόυν να πουν «δεν». αλλοι το εχουν πει : η γλωσσα ειναι προτασιακή και οι εικόνες ειναι presentational παρουσιαστικές . η γλώσσα εχει συνταξη για να κανει ισχυρισμόυς για την πραγματικότητα. οι εικόνες δεν εχουν και ειναι απλά  ακλιτες αναπαραστάσεις.

μια εικόνα μπορεί να ειναι ψευτική αλλά δεν μπορεί να το δηλώσει. πχ σατιρικό καρτουν για τον Ομπαμα.

αλλα ειναι η προβληματική επικοινωνια περιορισμός της  εικόνας ή της σατιρας;

το πβμ με τον ισχυρισμό του worth ειναι οτι αντιμετωπιζει την οπτική επικοινωνία λες και οι ιδιοτητες της καθορίζονται από μια εσωτερική και αδιαβλητη ιδιότητα και οχι από τις συνεχώς εναλλασσόμενες συμβάσεις των χρηστών των οπτικών μεσων.  ενω αληθευει οτι δεν εχουν συνταξη ή την αρνηση οστοσο οι δημιουργοι εικόνων ανά τους αιώνες εχουν προσπαθησει να φταξουν προτασιακές δομές με τα μέσα που εχουν στη ιδαθεσή τους.

ωστοσο ολα τα αρθρα μαζί δειχνουν οτι περα παο το να αποτελεί περιορισμό , το γεγονός οτι δεν ευπαρχει προτασιακή συνατξη μπορεί στην πραγατικότατα να ειναι ενα απο τα διακριτικά όπλα των εικόνων οταν χρησιμοποιούνται ως μεσα πειθούς.

η διαφήμιση σε ολες τις της μορφές, πολιτικη και βιντεο κοινωνικής υπερασπισης υπηρξε παντα μια γονιμη πηγη πειραμάτων για την οικοδομηση οπτκών επιχειρημάτων μεσω της αντιπαράθεσης εικόνων. αυτή η ερευνα επιταχυνθηκε με την αναπτυξη τεχνολογών επεξεργασίας τη δεκαετία του 90.

Shield για τη διαφημηση της apple. μπορεί να πει κανέις οτι η σειρά της εικόνας δειχνει τη σειρα του επιχειρήματος επιφανιακά. ωστοσο αυτός ο τροπος ερμηνείας της διαφήμισς παραβλεπει ενα βασικό συστατικό του μηνύματος. την ιδια στιγμή που οι εικόνες αντικατοπτρίζουν τις λεξεις , εκτελουν και μια εντελώς διαφορετική λειτουργία που δεν εχει αντίστοιχο στη λεκτική μεριά του διαχωρισμού. εξαιτίας των αντιληπτικών συμβασεων που καλλιεργηθηκαν απο τον κυραρχο ρολο των ταινιών και αλλων οτπικών αφηγήσεων στην οπτική μας κουλτουρα , ολοι οι θεατές βλεπουν προτίστως τις συνέχειες των εικόνων ως κομματια ιστοριών , ακόμα και αν οι εικόνες συνδέονται με περισσότερο συμβολικούς ή εννοιολογικούς τρόπους. (οι οποιοι δεν γινονται απαραιτητα αντιληπτες από ολους τους θεατές)/

υπάρχει ενα διπλό επίπεδο σημασιας και διασύνδεσης που συμβαινει στη σειρά των ιεκόνων αυτής της διαφήμισης.

οι αβτιληπτές αφηγηματικές συνδέσεις ποικίλουν σε σχε΄ση με την προτερη γνώση του θεατή για τα άτομα που απεικονιζονται στη διαφήμιση. αλλα ο ερευνητης ρωτώντας τον δημιουργό της διαφημισης αναφέρει οτι ειναι πολύ πιθανό αυτό το open ended επιδιωχθηκε ουσιαστικά από τους διαφήμιστές. οι διαφημιστέ ς γνωρίζουν οτι  οι προσωπικές αφηγήσεις ειναι παρά πολυ αποτελεσματικές ως τροποι απομνημόνευσης. επομένως το γεγονός οτι οι θεατές θα εχουν μια αφηγηση ως πριτίμηση εναντι των εικόνων μπορέι να ειδοθεί ως ενίσχυση παρά ως εμπόδιο στην πιθανή χρηση των εικόνων σε προτασιακες κατασκευες.

ενα επιπεδο σημασίας οικοδομεί το επιχείρημα, το αλλο επίπεδο καθιστά το επιχείρημα μνημονευσιμο.

η ικανότητα για αυτη την σημασία σε δυο ε΄πιπεδα ειναι λιγότερο εμφανής οταν εικονικά επιχειρήματα οικοδομούνται αντιπαραθέτωντας δυο ή περισσότερες εικόνες στην ιδια εικόντα παρά οταν οικοοδμούνται σε χρονική σειρά.

σε μια αλλη ανα΄λυση αναφερει για τα χαρκτηριστικά των δημοσιογραφικών φωτοφραφίων που ενω απλά συμπληρώνουν το εργο του ρεπορτερ , παρ΄χουν το κοινό με ευκαιρίες να για κοινή spectatorship που ειναι ζωτικές για τη διαμόρφωση εννοιων πολιτεικής ταυτότητας (;)

ακόμα και εαν η αφήγηση που υπονοείται δεν ειναι τοσο προεξε΄χον παράγοντας υπάρχει και αλλος στοχος που μπορεί να επιτύχουν οι εικόνεςκαι ειναι λιγότερο διαθεσιμος στις λεξεις.

η οπτική επικοινωνία  εξαιτίας ακριβώς της ελλειψης προτασιακών δισιοτήτων εχει το στοιχέιο της δυνατότητας αρνησης (deniability) που δεν εχουν οι λεξεις. μπορούμε να «δουμε» πραγματα που δεν ειπωνονται λεκτικά —-> βλεπε jewitt για health care leaflets, και Richardson, Wodak για visual racis, in politicql leqflets

b)ειναι οι εικόνες πιο συναισθηματικές από τις λέξεις ;

προκειται για την πιο βασική προκατάληψη σχετικά με τη διαφορά των δυο τροπων. οι λεξεις παρέχουν τις πληροφορίες ενώ οι εικόνες το συναίσθημα.

φαινεται στην εκπαιδευση οταν ζητάμε να αξιολογήσουμε οπτικά συστατικά συντάξεων ποι οι καθηγητε΄ς καταφευγουν σε πιο ολιστικές κρισεις βασίζομενα στο συναισηματικό αντίκτυπο ή στις αισθητικές ιδιότητες. αυτό δειχνει την πολιτισμική κατανόσηση που εχουμε για τις διαφορές μετα΄ξυ τους. αλλα αν πρακτικά η κουλτουρα μας συνδιαζει τις εικόνες με το συναίσθημα  υπαρχει ενας λογος που μας κανει να πιστευουμε οτι οι εικόνες ειναι πιο συναισθηματικές από τις λεξεις;

δεν εξαρταται από τη χρήση τους; και δεν εχουμε παραδειγματα από τετοιες εκφρασεις; I have adream

ειναι δυσκολη η απνατηση γιατί η λεξη συναίσθημα ειναι νεφελωδης εννοια. αλλα τελευταια που η ερευνα ενδιαφερεται για τις γνωστικές επιστήμες αρχιζει να ξεδιαλύνεται.

από αυτή την αποψη ενώ ειναι αληθεια οτι καθε καλλιτεχνική επικοινωνία εαν χρησιμοποιηθεί με δξιοτητα μπορεί αν εγειρει συναισθηματα ειναι επισης αληθεια οτι αναπαρασττικές εικόνες  κατεχουν ακποιους τροπους να προκαλουν συναίσθημα που δεν ειναι διαθεσιμοι στην λεκτική γλωσσα.

η van eck λεει οτι στην πρωιμη νεώτερη ευρώπη ο προτευον στοχος της οπτικής πειθους ηταν να συγκινήσει τους θεατές και να τους ωθήσε σε μια εναρετη δραση μεσω της συναισθηματικής ταυτισης με αυτό που αναπαριστάνονταν.

οπτικες στρατηγικές για αυτό

α_) ενας χαρκτηρας που παρακολουθει την σκηνή  και εχει την συναισθηματικη αντιδραση που θα θελαμε να ειχε και ο θεατης

β) η γραμμική πρροπτική που δεινει την εντυπωση αληθινού χωορου οπου μπορεί να μπει ο θατής

γ) τα trompel oeil που εγκαθιδρουν συνεχεια με τον πραγματικό χωρο που βρισκεται το εργο τεχνης.

ωστοσο η συγχρονη γνωστική ερευνα μας επιτρεπι να φτασουμε σε ενα ισχυτροτερο συμπερασμα. υπαρχουν ισχυρες ενδειξεις που υποστηριζουν την υποθεση οτι ο συναισθηματικός «αντικατοπτρισμος» ειναι ενα βασικό συστατικό της κατάλληλης κοινωνικής συμπεριφοράς στην πραγματική ζωή και υπάρχει μαλιστα και νευροβιολογική βαση για αυτό.

με αλλα λαογια, προσαρμοζοντας το ειδος αυτός της απάντησης για εικονιστικούς λογους, οι δημιουργόι των εικόνων χρησιμοποιούν μια ρητορική στρατηγική  της οποιας η αποτελεσματικότητα ειναι εγγυημένη και προξεενί συναίσθημα με εναν τροπο που δεν πεξενουν οι λεξεις.

το επιχειρημα σχετικά με την γραμμική προοπτική σχετίζεται με τις αρχε΄ς της ρητορικής γα τη σημασία εγακθίδρυσης ενός κοινού χωρου μεταξύ ομιλητή και κοινόυ. commn ground.

οι τεχνολογιες 3d στις μερες μας μπορουν να αποτελουν τροπο οικοδομησησς της κοινης βασης οπου το συναίσθημα μπορέι να χτιστέι και να σταθεί η πειθω΄.στο βαθμο που οι παλιοι και νεοι illsionistic devices βασίζονται στις ενσωματωμε΄νες ιδίοτητες της ανθρωπινης ορασης  τα μεσα που την χρησιμοποιουν οπως και τον συναισθηματικό αντικατροπτρισμο κανουν κατι που σωματικά οι λεξεις δεν μπορούν.

ειναι οι λεξεις πιο πληροφοριακές από τις εικόνες;

κα΄τα μια εννοια η ο.ε. μπορει να θεωρηθει πιο συναισθηματική από τη γλωσσα αλλα μονο επιδή εχει ενα μεγαλυτερο οπολστασιο συναισθηματικών εργαλιω΄ν από οτι η γλωασσα.

κατά μια αλλη εννοια ειναι οι λεξεις πιο ικανές να μεταφερουν πληροφορία; οι εννοιες που σχετίζονται με αυτόντον ισχυρισμό ειναι οτι εχουν

α)πολυπλοκη προατασιακή συνταξη και

β) δυνατότητα αφαίρεσης.

ενώ οπως ειπωθηκε οπτικές προσεγγίσεις της προτασικής συνταξης αποτελόυν αποτελεσματικές ρητορικά εργαλεία , δεν μπορεί να θεωρηθεί οτι μπορούν να προσσεγγίσουν το ευρός της πολυπλοκότητας της λεκτικής δυνταξης. οποτε αφού οι εικόνες δεν ταιρίαζουν με το πληροφοριακες ιδιότητες της λεκτικής συνταξης τι γίνεται με την αφαίρεση;

ολες οι λεξεις ειναι αφηρημενες και εξαιτιας της ιδιοτητας της αφαιρεσης ειναι τροποι να οργανώνουν την κοινωνική πραγματικοτητα και να κινουνται απο το ειδικόο στο γενικό.

ολες οι φωτογραφιες πχ ειναι συγκεκριμένες. καποιες εικονες εχουν δυνατοτηατα αφαιρεσης (σηματα)

don idhe κανει διακριση σε ισομορφικές( τα περιεχομενα τους μπορουμε να τα αντιληφθούμε στη βαση των καθημερινων αντιληπτικών μας συνηθειω΄ν) και μη ισομορφικές εικόνες.(απαιτει εξοικιωση με εναν κοδικα)

ο τελευταιος τυπος ειναι σαν την γλωσσα, διαβαζεται δεν γινεται αντιληπτος. ωστοσο ειναι υπερβολικό γιατι ακομα και αν καποια ειδη οπτικής αφιρεσης χριεα΄ζονται ειδική γνωση δεν ειναι σε καμια σχεση αναλογη με την αυθαιρεσια του γλωσσικού κωδικα.

O grossμελετωντας διαγραμματα δαρβινου ειπε οτι μονο η ενωση λεξεων και εικονων μπορεί να ξεπερασει τους περιορισμους της καθεμίας και να εξηγηση της οψεις του κοσμου.

οι φωτογραφικές εικόνες; προφανώς ενας από τους λογους που ειναι σημαντικόςο ρολος τους στα μεσα πληροφορησης ειναι οτι προσδοκουμε για ετοιμες ευκολοχονευτες αφαιρεσεις.

οταν ερχομαστε αντιμετωπει με το πληθεος πληροφοριων που  εχουν οι φωτοργραφιες ζηταμε υποτιτλους φγια να μας πουν τι βλεπουμε.

οι ερμηνειες μεμονομενων θεατων ερευνητων δεν ειναι πειστικές. και που ξερουμε αν ειναι αληθεια. πχ οι φωτογραφιες χρησιμεουον για να υπιστηριξουν το επιχειρηαμ στο γραπτο κειμενο.. ωστοσο αυτη η οψη της ρητορικής, η χρηση των φωτογραφίων ως αποδειξης δεν ειναι ο βασικός στοχος τψν βιβλιων, ισως λογο της δυνατοτητας παραποιησης εικονων.

οι φωτογραφίες παρέχουν μια εχεγγυα αποδειξη περισσότερο από οτι οι λέξεις ή αλλα είδη εικόνων;

Twigg , Biesecker ασχοληθηκαν με τις φωτογραφιες που χρησιμοποιηθηκαν ως αποδειξη για να υποστηριξουν το γραπτο επιχειρημα. ομως προκαλει εκπλξησξηοτι η χρηση της φωτογραφιας ως αποδειξη δεν απασχολει ιδαιτερα αυτα τα βιβλια.. Ισως λογο των γνωστων λογων για παραποιησητων εικονων μεσω τεχνολογιων και αφενος επειδη οι φωτογραφιες αποτελεουν μια επιλεκτικη εκδοχη της πραγματικοτητας.

Harold και ο deLuka αναφερεται στο συναισθηματικό αντικτυπο κα ι τα κοινωνικά αποτελεσματα μιας φωτογραφιας βίας. ενος μαυρου σε ανοικτο φερετρο.

η φωτογραφία επετρεψε στους θεατες να ειναι μαρτυρες εκιενπουν που μεχρι τοτε ακουγαν ως φημες,ή θρυλο.

το γεγονος οτι η φωτογραφια εμφανιστηκε σε ενα συγκεκριμενο περιοδικο συνεβαλε σημαντικά στο να θεωρηεθι αληθινη. λεγαν τα μελη της μαυρηςκοινοτητας εαν δεν ειναι στο ΤΖΕΤ τοτε δε συνεβει. αυτό τα λεει ολα . με μια εννοια η φωτο παρεχει μια αληθεια που η λεξη δε μπορεί. απο την αλλη και ακπως αντιφατικά , ο εγγυητης της αληθειας δεν ειναι το μεσο της φωτογραφίας αλλά η πηγη της φωτογραφίας (και οχι το μεσο αυτο καθεαυτο)

ωστοσο αυτο το γεγονος συνεβει 50 χρονια πριν και οι στασεις σημερα εχουν επηραστει απο τους αποτελεσματικους τροπους παραποιησης φωτογραφάις;

το αρθρο εξεασε τα διαθεσιμα μεσα πειθους των εικόνων, και ειδικοτερα της σχεση εικονων λεξεων ως προς τα διαθεσιμα μεσα πειθους.

οι πιο πειστικε΄ς ερευνες ειναι αυτες οπου εξεταζουν πως πραγματικοι ανθρωποι απαντουν στις εικόνες τις οποιες μελετα και θωρητικοιποιεί ο ερευνητης. χριαζομαστε περισσοτερες αποδειξεις, αυτη η αποδειξη δε χριαζεται να εχει τη μορφή λεκτικής μαρτυριας.

Video Activism

The Video Activist Handbook, 2nd Edition  Thomas Harding

The Strategy of Video Activism 14
Finding a purpose 15
Types of video activist 19
Comparing video strategies 20
Hazards of the video activist approach

Producing a Campaign Video 132
Types of campaign video 133
The process 138
Preparation and research 139
Shooting 143
Editing a Campaign Video 148
Activist editing 149
Timecode and counter numbers explained 152
The editing process 153
Types of editing 163
Problems and pitfalls

κατεβάστε εδώ 

Witness.org :WITNESS empowers human rights defenders to use video to fight injustice, and to transform personal stories of abuse into powerful tools that can pressure those in power or with power to act. By bringing often unseen images and seldom heard stories to the attention of key decision makers, the media, and the public–WITNESS catalyzes grassroots activism, political engagement, and lasting change.  We bridge the worlds of human rights, media and technology by incorporating cutting-edge innovations into traditional approaches to advocacy. WITNESS’ unique contribution to the human rights community is to serve as global authority on best practices in the use of video for human rights purposes and a frontline resource for training and expertise

how-to videos

video advocacy

οπτικοακουστικη ακτινογραφια του15M

Κολάζ από φωτογραφίες που συνοδεύονται από μουσική, χειροποίητες γραφικές αναπαραστάσεις  γενικά ένα αισθητικό σύνολο «κάντο μόνος σου» βρίσκεται στο κέντρο της αισθητικής λόγου.

Μια άσκηση συλλογικής συγγραφής δομημένη σε κινητές συσκευές εγγραφής (κινητό, κατά κύριο λόγο), η οποία ανατρέπει την έννοια του δημόσιου και του ιδιωτικού καθώς αφορά ιστορίες ενός ατόμου σε μια συλλογική εκδήλωση και αποκτά την κοινωνική της λειτουργία οταν ανεβαινει στο διαδίκτυο μαζ’ι με τις άλλες ιστορίες. Αυτή τη λογική μπορεί να δει κανείς στα πολλά παραδείγματα της «σιωπηλής κραυγής» της Puerta del Sol

Ένα άλλο είδος των εικόνων που παράγονται από τη 15M είναι οι προσκλήσεις, εκκλήσεις για κινητοποίηση. Παρά το γεγονός ότι σε αυτή την περίπτωση υπάρχει επίσης μια υπερπληθώρα αυτο-παραγόμενων έργων, αυτή η πληθώρα μοιράζεται με κλιπ που παράγονται από τις συλλογικές πλατφόρμες όπως οι κατάσκηνώσεις  Democracia Ρεάλ Ya, Plataformas de Afectados por la Hipoteca, Juventud Sin futuro, κλπ. Όλοι τους (τόσο οι ατομικές όσο και οι συλλογικές παραγωγές ) μοιράζονται κάποια κοινά στοιχεία. Έχω επικεντρωθεί σε τρία: το ρολόι, τη συμμετοχή και το έπος.

Ρολόγια, έπος και συμμετοχή

Όπως μπορείτε να δείτε στο βίντεο, το ρολόι είναι κεντρικό στοιχείο. Επιπλέον, προκειται για ένα περίεργο ρολόι γιατί στην πραγματικότητα ειναι ένα ρολόι-ημερολόγιο. Δεν δείχνει τις ώρες, αλλά τους μήνες του έτους. Και κάθε φορά οι εικόνες, σαν να ήταν ένα αλμανάκ οπτικοακουστικό, δείχνουν τι συνέβη εκείνη τη στιγμή κάπου στον κόσμο. Αυτό χρησιμεύει όχι μόνο για τη σύνδεση διάσπαρτων εμπειρίων, αλλά επίσης δείχνει τη χρήση ενος ρολόγιου ως  εικόνας ριζικά διαφορετικής από οτι στις  παραδοσιακές επαναστατικές αφηγήσεις. Το ρολόι  παραδοσιακά αναπαριστά τον εχθρό γιατί οριζε τον ρυθμό της εργασίας, σηματοδοτώντας την αρχή και το τέλος μιας ομαλής ύπαρξης σε ένα Φορντικό πλαίσιο. Σήμερα το ρολόι δεν είναι αυτό, αλλά σηματοδοτεί μια ρευστότητα, μια δυναμική κινητικότητας, μια διαδικασία. Το ρολόι δεν είναι εχθρός, διότι δεν είναι δυνατό να καταστρέψεις το ρολόι αφού δεν δεν υπάρχει «έξω» από το ρολόι. Ενας χρονος που δεν διαμεσολαβείται από την κρίση. Δεν υπάρχει, επομένως, ένα μέρος για να ξεφύγουν, και ο, τι απομένει είναι … να ξυπνήσουν. Εξ ου και η μετατροπή του ρολόγιου σε ξυπνητήρι που σηματοδοτεί την έναρξη κατι καινουργιου.

Ενα δευτερο ενδιαφέρον σημείο είναι η ρητή εκκληση του βίντεο για συμμετοχή. Δεναφορά οπότε ένα έργο που αναπαριστά το κίνημα, αλλά έκφραση του κινήματος είναι η αναπαραγωγήτου ίδιου  του βίντεο. Οι αισθητικοί κώδικες  αφήγησης δεν αποφασίζονται , δεν ελέγχονται, παράγονται από την επικοινωνία, την αντιγραφή και την μετάλλαξη. Είναι μια αφήγηση με μορφή ροής.

Το τρίτο στοιχείο προσδίδει την αισθητική διάσταση σε τέτοια βίντεο. Μιλάμε για επος με στυλ mainstream. Πολλά από αυτά τα κομμάτια παρουσιάζονται ως ένα τρέιλερ μιας ταινιας που αναμένεται ή ως περιλήψεις των ταινιών που έχουν ήδη ζήσει. Η χρήση της μουσικής συνδέεται με αυτό το είδος της παραγωγής (με το «Gladiator», «Matrix», «Braveheart» και «fight club» στην κορυφή).

Αυτή η λογική της αφήγησης δεν μας μιλάει μόνο για την ικανότητα οικειοπόιησης (apropiación) του κοινου που μετατραπεται σε παράγοντας υβριδικήςκαι συμμετοχικής αφήγησης, αλλά και για τις πηγές που χρησιμοποιούνται. Είναι πολύ δύσκολο (για μένα ήταν αδύνατο) να βρω εικόνες από 15M  που να φέρουν μια  αφήγηση με κινηματογραφική μορφή ρητα πολιτική, ειδικά όλο το σημερινό λεγόμενο «ευρωπαϊκό κοινωνικό σινεμά» . Αυτός ο κινηματογράφος, που υποτίθεται είναι πολιτικός λόγω εκείνου που αναπαριστά, αποδεικνύεται παραραδόξως αδιαφανής στη συλλογική συμμετοχή, η οποία είναι πολύ πιο πιθανό να έχει πολυ περισσοτερες πιιθανότητες χρησης και  μετασχηματισμού σε προτάσεις πιο εικονικές.

Ίσως τον 21 αιώνα το πολιτικό έργο είναι εκείνο που επιτρέπει υψηλότερα επίπεδα αλληλεπίδρασης με το κοινό χωρίς να ενδιαφέρεται πάρα πολύ για αυτό το οποίο το έργο αναπαριστά.

το μελλον είναι retro: Anonymous και επαν-οικειοποίσηση

Χαρτες, Προσανατολισμοί

Ίσως το οπτικοακουστικό ντοκουμέντο με το μεγαλύτερο αντίκτυπο για 15M είναι το εξής:

Πέρα από αυτό το οποίο το βίντεο αναπαριστά , είναι ενδιαφέρουσα η ιδέα του βίντεο-που-αναπαριστά μια  πολύπλοκότητα (δεδομένα, σε αυτή την περίπτωση), ως μία από τις βασικές πηγές 15M. Χαρτογράφώ σημαίνει   εξηγώ, παρέχω εργαλεία για την κατανόηση ενός φαινόμενου. Σε έναν κόσμο κορεσμένο με ερεθίσματα που παρουσιάζονται ως αδύνατο να κατανοήθουν και να αξιολογηθούν η εκπαιδευτική αποστολή του κίνηματος είναι ένα από τα χαρακτηριστικά του  ως συλλογικός εγκέφαλος. Σε αυτή την εκπαιδευτική αποστολή ξεχωρίζει μια σημαντική ποσότητα συνεντεύξεων από επαγγελματίες από πολλούς διαφορετικούς χώρους, όπως επισημαίνεται 15M,  οπου συζητούμε για όλα τα είδη θεμάτων: οικονομικά, κοινωνικά και οργανωτικά.

Οι απουσίες

Μου ήταν πολύ δύσκολο να βρω ιστοριογραφικού χαρκτήρα βίντεο που είναι επίσης παραδοσιακά όσον αφορά τις παραδοσιακές συλλογικές μορφές έκφρασης.

Τα βίντεο 15M παρουσιάζονται ως μια ιστορική ρήξη με ό, τι προηγείται, δεν υπάρχει τίποτα σαν «αυτό συνέβη, τότε αυτό το άλλο πράγμα και τελικά φτάσαμε εδώ.» Ούτε υπάρχουν συναισθηματικές εκκλήσεις νοσταλγικού χαρακτήρα. Το συναίσθημα (κεντρικό μέρος του πολλές ιστορίες) είναι ο ενθουσιασμός  του να είσαι μαζί χωρίς να καταφεύγεις σε κάμια  εξωτερικότητα, αναφέροντας μόνο ένα κοινωνικό δεσμό που οικοδομείται.

το αρθρο του Guillermo Zapata με τα βίντεο εδώ

Humpty Dumpty

Humpty appears in Lewis Carroll‘s Through the Looking-Glass (1872), where he discusses semantics and pragmatics with Alice.^[20]

    «I don’t know what you mean by ‘glory,’ » Alice said.
    Humpty Dumpty smiled contemptuously. «Of course you don’t—till I tell you. I meant ‘there’s a nice knock-down argument for you!’ »
    «But ‘glory’ doesn’t mean ‘a nice knock-down argument’,» Alice objected.
    «When I use a word,» Humpty Dumpty said, in rather a scornful tone, «it means just what I choose it to mean—neither more nor less.»
    «The question is,» said Alice, «whether you can make words mean so many different things.»
    «The question is,» said Humpty Dumpty, «which is to be master      that’s all.»
    Alice was too much puzzled to say anything, so after a minute Humpty Dumpty began again. «They’ve a temper, some of them—particularly verbs, they’re the proudest—adjectives you can do anything with, but not verbs—however, I can manage the whole lot! Impenetrability! That’s what I say!»^[21]

This passage was used in Britain by Lord Atkin in his dissenting judgement in the seminal case Liversidge v. Anderson (1942), where he protested about the distortion of a statute by the majority of the House of Lords.^[22] It also became a popular citation in United States legal opinions, appearing in 250 judicial decisions in the Westlaw database as of April 19, 2008, including two Supreme Court cases (TVA v. Hill andZschernig v. Miller).^[23]

 

απο εδώ

photoshop para la democracia

tags: audiovisual integrado, viral, remake, photoshop

carmina o revienta   vs  emigra o revienta

απο εδώ

αληθεια- εικόνα

απο εδω

σε μεγάλο βαθμό η αληθεια που αποδίδουμε  αλήθεια σε μια εικόνα εξαρτάται από το βαθμό της ευθυγράμμισης μας με το ιδεολογικό σύστημα που την υποστηρίζει

seeing is believing

word as image

Ο γραφίστας Ji Lee είναι λάτρης των λέξεων και των εικόνων. Μετά από μια συνεργασία με την Google, o καλλιτέχνης από την Κορέα και με έδρα το Palo Alto θέλει να χρησιμοποιήσει τα γράμματα ορισμένων λέξεων για να απεικονονίσει τη σημασία τους.

απο εδώ

ποιες εικόνες; #2

ποιες εικόνες; #1

Manifestoon (manifesto + cartoon) του Jesse Drew

To Manifestoon είναι ένας φόρος τιμής στη λανθάνουσα ανατρεπτικότητα των κινουμένων σχεδίων. Αν και τα αμερικανικα κινούμενα σχέδια συνήθως θεωρείται ότι ματαφέρουν καταναλωτικές και ατομικιστικές ιδεολογίες, ως ένθερμος λάτρης των κινουμένων σχεδίων σαν παιδί, αυτές οι ιδέες ήταν δευτερεύουσες σε σχέση με ένα πιο σημαντικό μάθημα – εκείνο της «απατεώνίστικης» («trickster») φύσης πολλών χαρακτήρων κινουμένων σχεδίων καθώς χλεύαζαν, καταστρατηγούσαν, και τελικά νικούσαν τους ισχυρότερους αντιπάλους τους. Στο κλασικό καρτούν,η ωμή δύναμη και τα βαριά όπλα δεν ταιρίαζουν με την εξυπνάδα και το χιούμορ, και η δικαιοσύνη επικρατεί πάντα. Για μένα, ήταν μια φυσική διαδικασία  να συνδέσω τη έννοια που είχα ως παιδί για την ανατροπή με την καθιερωμένη και καλυτερα εκφρασμένη εκδοχή της ανατρεπτικότητας. Αυτά τα κλιπ κινουμένων σχεδίων είναι όλα από  διαφορετικά κινούμενα σχέδια, με εξαίρεση ένα ή δύο, και αντικατοπτρίζουν ένα ευρύ φάσμα των κλασικών παραδοσιακών κινούμενων σχέδιων του Χόλιγουντ. Στο «Manifestoon,» η εικόνα του Mickey να τρέχει σε όλο τον κόσμο έχει νέα σημασία στο σημερινό μηντιακό τοπίο του οποίου η Disney ελέγχει σήμερα μια από τις μεγαλύτερες συγκεντρώσεις ιδιοκτησίας  μέσων ενημέρωσης στον κόσμο. Αλλά θα μπορούσαμε  να ρωτήσουμε , είναι αυτός που κερδίζει έδαφος, ή θα μπορούσε να να τρέχει μακριά από την εξέγερση του στερημένων ‘toons ;

από τη σελίδα του δημιουργου Jesse Drew

 

δες Thirty subversive remix videos created before YouTube